Pomoc do medytacji (24.II.2013)
Ewangelia na 2 Niedzielę Wielkiego Postu, Łk 9,28b-36
Fragment Ewangelii:
W jakieś osiem dni po tych mowach wziął z sobą Piotra, Jana i Jakuba wyszedł na górę, aby się modlić. Gdy się modlił, wygląd Jego twarzy się odmienił, a Jego odzienie stało się lśniąco białe oto dwóch mężów rozmawiało z Nim. Byli to Mojżesz i Eliasz. Ukazali się oni w chwale i mówili o Jego odejściu, którego miał dokonać w Jerozolimie. Tymczasem Piotr i towarzysze snem byli zmorzeni. Gdy się ocknęli, ujrzeli Jego chwałę i obydwóch mężów, stojących przy Nim. Gdy oni odchodzili od Niego, Piotr rzekł do Jezusa: ”Mistrzu, dobrze, że tu jesteśmy. Postawimy trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza”. Nie wiedział bowiem, co mówi. Gdy jeszcze to mówił, zjawił się obłok i osłonił ich; zlękli się, gdy [tamci] weszli w obłok. A z obłoku odezwał się głos: ”To jest Syn mój, Wybrany, Jego słuchajcie!” W chwili, gdy odezwał się ten głos, Jezus znalazł się sam. A oni zachowali milczenie i w owym czasie nikomu nic nie oznajmiali o tym, co widzieli.
- Rozpoczynam modlitwę
– wyciszam się (najlepiej znaleźć ciche miejsce: kościół, swój własny pokój, pomieszczenie gdzie będę sam)
- przez chwilę milczenia
- oddychając głęboko
- myśląc, że spotkam Pana
- prosząc o pokój serca
– staję w obecności Bożej
- czynię znak krzyża
- odmawiam Ojcze nasz
- rozpoczynam modlitwę klęcząc lub w pozycji, która pomaga mi modlić się (mam czuć się swobodnie)
- proszę Boga, aby moje pragnienia i moja wola, mój umysł i pamięć były ukierunkowane tylko na spotkanie, na chwałę i służbę Jemu
- Skupiam się
Wyobrażam sobie miejsce, w którym rozgrywa się scena, którą mam rozważać. Wyobrażam sobie, że jestem na Górze Tabor. Jako jeden z uczniów Jezusa towarzyszę Mu podczas podobnej wyprawy.
- Proszę Pana Boga o to, czego pragnę.
Aby moja wiara się pogłębiła. Abym umiał spotykać Pana Boga w mojej codzienności: w domu, w szkole, w pracy, w moich obowiązkach, na wyjazdach.
Abym umiał rozmawiać z Jezusem nawet w takich okolicznościach jak te z Ewangelii (brać przykład z uczniów). Pytać się Boga nawet o to czego nie rozumiem w moim życiu.
- Rozważam lub kontempluję scenę
UWAGA! [Nie muszę rozważyć całej sceny, całego tekstu dzisiejszej Ewangelii. Być może moją uwagę skupi tylko jedno zdanie lub tylko jedno słowo. Mam trwać przy Nim, aż nie uznam że mogę iść dalej. Nie mam się spieszyć. To jest modlitwa – spotkanie z Bogiem – takie spotkanie nie wymaga pośpiechu.]
- czytam powoli tekst (jeden lub dwa razy powoli w całości)
- zdaję sobie sprawę, że za każdym słowem jest Pan, który mówi do mnie
- posługuję się: pamięcią dla przypomnienia; rozumem dla zrozumienia i zastosowania do mego życia; wolą do rozważenia, prośby, dziękczynienia, miłowania i adoracji.
Pomoc w celu wyjaśnienia tekstu (egzegeza):
w. 28
Św. Łukasz w swym opisie podkreśla, że przemienienie ma ścisły związek z naukami, które wcześniej Jezus głosił, a które dotyczyły Jego męki, śmierci i zmartwychwstania (9,22). Pisze we wstępie, że dokonało się ono około ośmiu dni od tych nauk.
Jesteśmy już w drugiej niedzieli Wielkiego Postu, a więc jedenaście dni od Środy Popielcowej. Ewangelista wskazuje na konkretny czas w życiu Pana Jezusa i Jego uczniów. Co udało ci się zmienić podczas trwania Wielkiego Postu (postanowienia, modlitwa, uczynki miłosierdzia…)? Wszystko w tym czasie ma zmierzać w życiu Kościoła do Triduum Paschalnego. Czy obierasz taką perspektywę?
Nauka Jezusa, poprzedzająca przemienienie, zawierała także wezwanie do pójścia za Nim na drodze krzyża.
Czy chcesz obrać Jezusa za swojego przewodnika? Czy masz świadomość, że na tej drodze nieuchronnie pojawią się krzyże i dla ciebie? Nie martw się. Na końcu nie czeka na ciebie śmierć, lecz zmartwychwstanie. Oto prawdziwa perspektywa Wielkiego Postu. Oto cel przemienienia.
w. 29
Przemiana Jezusa dokonuje się na modlitwie. Jej źródłem jest najgłębsza więź Jezusa z Ojcem, do której dochodzi w czasie modlitewnego zjednoczenia. To właśnie na modlitwie zmienił się wygląd Jego twarzy.
Czy widziałeś kiedyś człowieka pogrążonego w głębokiej modlitwie? Na jego twarzy maluje się wtedy nieopisany pokój, uśmiech, czasem łzy szczęścia. Proś Boga o dar prawdziwej modlitwy, na wzór samego Chrystusa. Modlitwa jest w stanie przemienić życie człowieka.
w. 30
Mojżesz i Eliasz są w Starym Testamencie postaciami ze wszech miar wyjątkowymi. Obaj oni przeżyli objawienie się Boga na Synaju (Mojżesz – Wj 24; Eliasz – 1Krl 19). Wskazują oni na wyjątkowe oddanie życia Bogu.
Czy chcesz iść przez życie z Bogiem, jako Jego dziecko, jako Jego uczeń, jako Jego przyjaciel? Wielki Post to wyjątkowy czas kiedy możemy zbliżyć się do Boga i rozmawiać z Nim.
w. 31
Obaj wielcy mężowie Starego Testamentu ukazali się w chwale.
Człowiek, który jest blisko Boga, który nosi Boga w sercu, ma także udział w chwale Boga. Już tu na ziemi jest uczestnikiem Królestwa Bożego. Chrześcijanin ma być człowiekiem radości z bycia dzieckiem Bożym i uczniem Jezusa.
Św. Ignacy Loyola w Ćwiczeniach duchowych napisał, że człowiek po to został stworzony, aby czcił, chwalił i służył Bogu, a przez to się zbawił.
Czy chcesz wziąć udział w chwale Bożej?
w. 32-33
Kiedy dokonało się przemienienie Jezusa i kiedy trwała Jego rozmowa z Mojżeszem i Eliaszem, uczniowie byli pogrążeni we śnie. Uczniowie nie do końca zrozumieli co się dzieje na Górze Przemienienia. Św. Łukasz napisał, że Piotr nie wiedział, co mówi. Potem aby zrozumieć sens przemienienia Mistrza na górze, będzie musiał jeszcze przez długi czas słuchać Jego nauki, do czego na koniec wizji wezwie głos z nieba (w. 35).
Są takie momenty w życiu każdego człowieka, w których „przesypia” ważne wydarzenia. Aby uniknąć takich sytuacji proś Boga, aby dał ci wrażliwość na Jego przychodzenie. Aby udzielił ci daru rozeznawania duchów. Módl się, abyś nie popadł w stagnację duchową, lecz aby twoja wiara ciągle się rozwijała. Panie, przymnóż nam wiary!
w. 34
Pojawił się obłok. W Starym Testamencie obłok symbolizował obecność Boga pośród ludu wędrującego. Apostołowie się zlękli.
Pan Bóg nigdy nie opuszcza człowieka. Żyjąc w świece łatwo o zabezpieczenia, podpory, które pozbawione są Boga i wiary. Łatwo jest się zgubić, gdy nie ma modlitwy, życia we wspólnocie Kościoła, sakramentów.
Proś Boga o doświadczenie Jego obecności. Niech sprzyja temu czas Wielkiego Postu. Maranatha – przyjdź Panie Jezu.
w. 35
Werset ten przywołuje na pamięć chrzest Jezusa w Jodranie, kiedy głos z nieba oznajmił: Ty jesteś moim Synem umiłowanym, którego sobie upodobałem (3,22). Teraz głos z obłoku zostaje skierowany nie do Jezusa, lecz do apostołów, co jest podyktowane przede wszystkim napomnieniem: Jego słuchajcie.
Kogo słuchasz w swoim życiu. Jakie masz plany na życie, na przyszłość? Czy Bóg jest na pierwszym miejscu? Czy chcesz Go słuchać? Czy wierzysz w to, że ma On piękny i doskonały plan wobec ciebie?
A może jest tak, że ty wiesz lepiej?
Proś Boga o posłuszeństwo Jego woli. Kto ma uszy do słuchania, niechaj słucha.
w. 36
Od momentu przemienienia apostołowie powinni wiedzieć, że w Jezusie jest obecny sam Bóg, który jest Jego Ojcem. Ewangelista napisał, że apostołowie zachowali milczenie i w owym czasie nikomu nic nie oznajmiali o tym, co widzieli.
Są takie doświadczenia w naszym życiu, których nie da się opisać. Niektóre z nich zrozumiemy dopiero po pewnym czasie. Wasze drogi nie są drogami moimi.
Pan Bóg daje człowiekowi wiarę i rozum, które mają sobie wzajemnie pomagać. Wiara bez rozumu staje się w końcu fanatyzmem, a sam rozum bez wiary będzie chciał wszystko udowodnić i sprawdzić.
Pismo święte jako jeden z darów Ducha Świętego podaje dar rozumu. Proś Boga o ten dar, aby wiara szła w parze z rozumem. Proś także o cierpliwość, abyś był w stanie przyjąć to wszystko czego na razie nie rozumiesz.
Zakończenie
Przemienienie ma głęboki wymiar formacyjny dla uczniów Jezusa. Ma ono za zadanie umocnić ich wiarę oraz przygotować na odejście Jezusa z tego świata przez mękę, śmierć, zmartwychwstanie i wniebowstąpienie. Łukasz swym opisem pragnie pouczyć także chrześcijan przyszłych pokoleń, że na wzór Jezusa Boża droga do ostatecznego zwycięstwa nad złem prowadzi przez krzyż i śmierć, o czym sam Nauczyciel mówił po pierwszej zapowiedzi swojej męki (9,23). Droga ta, jako nowe wyjście (eksodos – Wyjście z Egiptu), ma charakter zbawczy: jest ona drogą chwały nie tylko Jezusa, ale także Jego uczniów, którzy są reprezentantami nowego Ludu Bożego.
Do zrozumienia Bożego planu zbawienia potrzebne jest czuwanie u boku Mistrza, aby nie przegapić najważniejszych chwil w kroczeniu Jego drogą, podobnie jak konieczna jest też gotowość, modlitwa i słuchanie tego, co mówi Bóg przez swojego Syna.
Koniec modlitwy
Ważne jest, aby modlitwa wydawała owoce. Warto robić notatki podczas modlitwy, lub bezpośrednio po niej. Warto zapisać:
- poruszenia i pragnienia serca
- słowa lub zdania, które mocno cię poruszyły
- postanowienia
Warto po pewnym czasie powrócić do notatek i skonfrontować je ze swoim życiem.
Modlitwę zakończyć osobistą modlitwą – uwielbić Boga, podziękować Mu za to wszystko co się dokonało na modlitwie.
Odmówić modlitwę Ojcze nasz i uczynić znak krzyża.