Fragment Ewangelii wg Św. Mateusza (10, 17-22)
w. 17 Jezus powiedział do swoich Apostołów: Miejcie się na baczności przed ludźmi! Będą was wydawać sądom i w swych synagogach będą was biczować.
w. 18 Nawet przed namiestników i królów będą was prowadzić z mego powodu, na świadectwo im i poganom.
w. 19 Kiedy was wydadzą, nie martwcie się o to, jak ani co macie mówić. W owej bowiem godzinie będzie wam poddane, co macie mówić,
w. 20 gdyż nie wy będziecie mówili, lecz Duch Ojca waszego będzie mówił przez was.
w. 21 Brat wyda brata na śmierć i ojciec syna; dzieci powstaną przeciw rodzicom i o śmierć ich przyprawią.
w. 22 Będziecie w nienawiści u wszystkich z powodu mego imienia. Lecz kto wytrwa do końca, ten będzie zbawiony.
Pomoc w celu wyjaśnienia tekstu (egzegeza)
w. 17 – Jezus nie pozostawił swoich uczniów w złudnym poczuciu całkowitego bezpieczeństwa i braku przeciwności. Prześladowania chrześcijan miały miejsce od początku istnienia Kościoła.
Czy jestem gotów cierpieć dla Jezusa? A może nie godzę się na cierpienia i staram się ich uniknąć na wszelki możliwy sposób?
w. 18 – Głoszenie Ewangelii wśród Żydów prowadziło uczniów Jezusa przed sąd pogan. Także tam mogli oni świadczyć słowem i postawą, która ma być wezwaniem do opowiedzenia się za Jezusem i okazją do zaznajomienia innych z Ewangelią.
Pan Jezus uczy, że prześladowania i cierpienia nie są przegraną, lecz możliwością świadectwa. Jakie reakcje w moim sercu budzą te słowa?
w.19 – Uczniowie Jezusa w sytuacji prześladowania nie powinni się martwić o znalezienie właściwych słów i odpowiedniego sposobu obrony. Chrześcijanie głoszą nie swoje orędzie, ale orędzie Tego, który ich posłał, dlatego sam Bóg będzie powołany przed sąd w prześladowanych osobach.
Czy potrafię w chwilach trudności przylgnąć do Jezusa, zaufać Mu i powierzyć wszystkie lęki? A może przypominam sobie o Bogu tylko w ciężkich chwilach życia?
w.20 – W momencie największych trudności i największego ucisku chrześcijanie doświadczają tego, że Bóg jest ich Ojcem. Duch Ojca jest z nimi jak w wypadku proroków.
Czy słowa Jezusa sprawdzają się w moim życiu? Czy staram się dostrzegać Jego obecność i miłość jaką mnie darzy każdego dnia?
w. 21 – Chrześcijanie doznają odrzucenia i sprzeciwu nie tylko od obcych, ale także ze strony najbliższych. W rodzinie może pojawić się odmienne spojrzenie na orędzie Jezusa i Jego Osobę. Wzmianka o śmierci przypomina nam, że już od początku chrześcijaństwa znane są przypadki ofiarowania swego życia dla Ewangelii – choćby ukamienowanie wspominanego dziś św. Szczepana.
Czy potrafię przebaczyć osobom, które dyskryminują mnie ze względu na wiarę? Co robię dla tych osób? Czy modlę się za nie? Warto podziękować w tym miejscu Panu Bogu za wszystkie osoby, które stawia On na naszej drodze. Dziękujmy zwłaszcza za te, które umacniają naszą wiarę.
w. 22 – Uczniowie Jezusa będą się spotykać z nienawiścią ze wszystkich stron. Nienawiść i prześladowanie wyrażają sytuację chrześcijan, której będą musieli stawiać czoła aż do końca czasów. Jednak kto wytrwa do końca będzie zbawiony.
Czy jestem wierny mojemu powołaniu? Jak staram się pokonywać trudności? Czy wygrywam z zniechęceniem i miernotą?
Będę prosił Pana Jezusa o łaskę trwania z Nim w zażyłej obecności, aby pokonywać największe trudności. Będę nosił w sercu słowa: „Jezu ufam Tobie” oraz postaram się do nich wracać w ciągu dnia.
kl. Piotr S.
Na podstawie:
– Nowy komentarz biblijny do Ewangelii wg św. Mateusza, część I, wyd. Edycja św. Pawła.
– ks. Krzysztof Wons, Modlitwa Ewangelią na każdy dzień, wyd. Salwator.
– o. Silvano Fausti, Wspólnota czyta Ewangelię według św. Mateusza, wyd. Edycja św. Pawła.
Medytacja do pobrania: