W ostatnim dniu Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan 2024 w Kościele powszechnym, w naszej seminaryjnej kaplicy pw. Chrystusa Dobrego Pasterza uczestniczyliśmy w ekumenicznym Nabożeństwie Słowa. Przewodniczył mu ksiądz rektor Jan Frąckowiak, a kazanie wygłosił ksiądz proboszcz Marcin Kotas z parafii Ewangelicko-Augsburskiej w Poznaniu. Obecni byli również: ksiądz Tomasz Siuda, ksiądz Jerzy Glabas SDB oraz misjonarz Dariusz Jędrzejewski.
Wierząc w Mistrza z Galilei, Jezusa Chrystusa, modlimy się wspólnie o dar jedności i wzajemnego szacunku – przypominał ks. Kotas
Po odczytaniu przez diakona fragmentu Ewangelii wg św. Łukasza mówiącej o miłości bliźniego i postawie Miłosiernego Samarytanina (Łk 10,25-37), wysłuchaliśmy kazania naszego Brata w chrześcijańskiej wierze. Luterański proboszcz zwracał w nim uwagę, byśmy starając się rozumieć sposób myślenia i zachowania kapłana oraz lewity, którzy bali się utraty czystości rytualnej, jednocześnie nigdy nie zapomnieli, że prawo nigdy nie może być ponad drugim człowiekiem. Były współprzewodniczący Poznańskiej Grupy Ekumenicznej mówił też o ekumenicznym entuzjazmie sprzed 20 lat, dzięki któremu wiele osiągnięto na wspólnej drodze do wzajemnego zrozumienia i zjednoczenia oraz o pewnego rodzaju zastoju, który od kilku lat jest na niej dostrzegalny. Kaznodzieja podkreślał także, iż miłość jest umiejętnością przekraczania samego siebie.
My, duchowni, musimy szczególnie uważać, by prawo, władza czy struktury nie wyjałowiły naszej wrażliwości na potrzeby drugiego człowieka – zaznaczał ks. Marcin
Wprowadzenie do Modlitwy Pańskiej odmówił misjonarz Dariusz ze Wspólnoty Genesis IV Zboru Kościoła Chrześcijan Baptystów w Poznaniu. Na koniec nabożeństwa przedstawiciel każdego z Kościołów odmówił modlitwę z błogosławieństwem.
Na wspólną kolację po nabożeństwie dotarł również ksiądz superintendent Sławomir Rodaszyński, Zwierzchnik Diecezji Zachodniej Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego w RP. Po posiłku każdy z księży i pastorów przedstawił pokrótce historię swojej wspólnoty, a naszym gościom o seminaryjnym życiu opowiedział jeden z kleryków.
Razem, jako bracia i siostry w Chrystusie, modlimy się z Pawłem, mówiąc: „Cóż mamy czynić, Panie?”. I w zadawaniu tego pytania jest już odpowiedź, ponieważ pierwszą odpowiedzią jest modlitwa. Modlitwa o jedność jest pierwszym zadaniem naszej wędrówki. I jest to święte zadanie, ponieważ jest to trwanie w komunii z Panem, który przede wszystkim modlił się do Ojca o jedność.
~ papież Franciszek
