Fragment Ewangelii wg św. Jana (14, 15-21)
w. 15 – Jeżeli Mnie miłujecie, będziecie zachowywać moje przykazania.
w. 16 – Ja zaś będę prosił Ojca, a innego Pocieszyciela da wam, aby z wami był na zawsze –
w. 17 – Ducha Prawdy, którego świat przyjąć nie może, ponieważ Go nie widzi ani nie zna. Ale wy Go znacie, ponieważ u was przebywa i w was będzie.
w. 18 – Nie zostawię was sierotami: Przyjdę do was.
w. 19 – Jeszcze chwila, a świat nie będzie już Mnie oglądał. Ale wy Mnie widzicie, ponieważ Ja żyję i wy żyć będziecie.
w. 20 – W owym dniu poznacie, że Ja jestem w Ojcu moim, a wy we Mnie i Ja w was.
w. 21 – Kto ma przykazania moje i zachowuje je, ten Mnie miłuje. Kto zaś Mnie miłuje, ten będzie umiłowany przez Ojca mego, a również Ja będę go miłował i objawię mu siebie”.
Pomoc w celu wyjaśnienia tekstu (egzegeza)
w. 15 – Miłowanie Jezusa związane jest z przestrzeganiem Bożych przykazań. Miłość objawia się przez wierne życie według Dekalogu.
Czym dla mnie są Boże przykazania – ciężarem, pomocą? Jak do nich podchodzę? Co mi daje przestrzeganie Dekalogu? Bóg dał mi przykazania z miłości do mnie, jaka jest moja odpowiedź na Jego dar?
w. 16 – Jezus odchodząc do Ojca obiecuje uczniom Ducha Świętego Pocieszyciela. W grece określany jest On słowem „parakletos”, co oznacza „wezwany obok”. Funkcja Parakleta polega na pomocy w potrzebie. „Paraklet” – wspomożyciel, obrońca, pośrednik, doradca, pocieszyciel… Każde z nich oddaje pewien aspekt działania Ducha Świętego. Uogólniając, Parakletem jest osoba, którą wzywa się w chwilach zwątpienia, kryzysu, problemów, ciemnej nocy…, która umie pocieszyć i udzielić wsparcia. Paraklet jest bliskim przyjacielem.
Kim dla mnie jest Duch Święty? Jaką rolę odgrywa w moim życiu? Jak wspominam moje bierzmowanie i zstąpienie Ducha uzdalniającego mnie do mężnego wyznawania mojej wiary? Jak często zwracam się do Niego w mojej modlitwie, np. prosząc o Jego dary?
w. 17 – Prawda, której świat nie umie przyjąć to „wolność od nieszczerości w postępowaniu, wolność od obłudy, od zatajania swych myśli i czynów.” Prawda, której świat nie przyjmuje, to słowa Ewangelii. To sam Bóg, który jest obecny i działa, tu i teraz. Duch Prawdy prowadzi uczniów drogą prawdy – ku pełniejszemu objawieniu Jezusa, który sam jest Prawdą.
Jaki jest mój stosunek do Prawdy, do Jezusa? Czy jestem człowiekiem miłującym prawdę? Czym d la mnie jest prawdomówność? Jak przyjmuję prawdę o sobie, szczególnie tę trudną?
ww. 18 – 19 – Objaśniając rolę Ducha Chrystus powiedział, że Pocieszyciel nauczy i przypomni im słowa Jezusa, że będzie świadczył wobec ludzi, przekona świat w sprawie grzechu, sprawiedliwości i sądu. Duch będzie obecny, chociaż nie będzie widoczny, będzie dostępny uczniom, tak jak był Jezus. Dlatego jako Jego uczniowie nie jesteśmy sierotami. Mamy Ducha Prawdy.
Jezus został pośród nas w swoim słowie, które dla mnie jest…? Czy zdaję sobie sprawę, że Jego słowo to słowo życia? I jak to podejmuję? Jak często sięgam po Pismo Święte i czytam je, i modlę się wersetami biblijnymi?
ww. 20 – 21 – Jezus mówi o swojej relacji z Ojcem oraz o naszej relacji z Nim. Trwanie w Jezusie jest dla nas życiodajne, bo On trwa w Ojcu. My trwamy w Jezusie, a On w nas. Zakorzenienie w Jezusie wynika z przestrzegania przykazań, a przestrzeganie przykazań pomaga nam trwać w Chrystusie. Trwamy w Chrystusie, bo On pierwszy nas umiłował, a my odpowiadając na Jego miłość miłujemy Go na miarę naszych sił i możliwości. Miłość jest pełnym i całkowitym objawieniem Ojca przez Chrystusa, gdyż Bóg jest Miłością (por. 1 J, 4,8).
Jaka jest moja relacja z Jezusem? Jak odpowiadam na Jego miłość wybiegającą mi naprzeciw? Jak okazuję miłość Jezusowi w moich braciach i siostrach? Czy trwam w nauce Jezusa przekazywanej mi przez Kościół? Jak jest moja wierność nauczaniu Kościoła, Ojca świętego i mojego biskupa?
Na podstawie:
Stanisław Biel SJ – Innego Pocieszyciela da wam…
Silvano Fausti – Rozważaj i głoś Ewangelię. Wspólnota czyta Ewangelię wg św. Jana.
Ks. Jurand Żelisławski